Ο σύμβουλος του
βασιλιά Ταηγκράν είχε κανονίσει να μεταβούν στο παλάτι ο στρατηγός του βασιλείου των Σκύθανς , Ντρόβαν μαζί με
τον Χάραλντ. Τώρα στην αίθουσα του θρόνου ο βασιλιάς με την γυναίκα του Σίλα
και τον σύμβουλο του δίπλα του αντίκριζε τους δυο άντρες που χαν φτάσει απ τα βόρεια σύνορα της επικράτειας του
-Σε τι κατάσταση
είναι ο στρατός μας Ντρόβαν; Ρώτησε ο
βασιλιάς και συμπλήρωσε, δεν θέλω να ακούσω τα κλασσικά , «ηθικόν ακμαιότατον’ που λέτε κάθε
φορά που κάνω αυτήν την τυπική
ερώτηση. Σήμερα δεν είναι τυπική η
ερώτηση
Ο Ντρόβαν
κοιτάχτηκε με τον Χάραλντ και
διαφάνηκε μια ιδέα χαμόγελου στα χείλη του πριν απαντήσει
-Οι άντρες μας και η
κατάσταση στο στράτευμα δεν ήταν ποτέ
καλύτερη βασιλιά μου
Ο Ταηγκράν κοίταξε τον Χάραλντ
-Εσύ φιλοξενούμενε
άρχοντα Χάραλντ που χεις μετάσχει και σ άλλους στρατούς μπορείς να επιβεβαιώσεις τα όσα λέει ο στρατηγός;
Ο Βόρειος Άνθρωπος
δεν μίλησε. Κούνησε μόνο το κεφάλι του
καταφατικά
Η βασίλισσα Σίλα τον κοίταξε στα μάτια εκείνη την ώρα και ο Χάραλντ ανταπέδωσε το βλέμμα
φευγαλέα
Ο Ταηγκράν μετά
στράφηκε στα δεξιά του προς τον σύμβουλο
του τον Αλέκριν ο οποίος πήρε τον λόγο
-Όπως θα έχετε πληροφορηθεί οι περιοχές των Ανώνυμων
δέχονται σφοδρά κύματα επίθεσης απ τα
ανατολικά στις αχανείς περιοχές της Τούνδρας που κατέχουν. Οι φυλές των
Γκόμολ τους έχουν ρημάξει και προελαύνουν αρκετά χιλιόμετρα κάθε μέρα.
Κρίνουμε σκόπιμο να
παρέμβουμε. Αν δεν το κάνουμε σε λίγο θα χουμε
σύνορα με τους τρομερούς Γκόμολ
-Να συνδράμουμε στους
Ανυπότακτους ώστε να αμυνθούν στην
επέλαση των Ανατολιτών; Ρώτησε ο Χάραλντ
-Θα ταν μια λύση αυτή. Μια λύση που γεωπολιτικά όμως δεν μας συμφέρει. Αυτό που
παρουσιάζεται εδώ είναι μια μεγάλη ευκαιρία να βάλουμε χέρι στα
εδάφη των Ανώνυμων.
-Η αλήθεια είναι , είπε ο Ντρόβαν που πήρε τώρα τον λόγο,
πως κάτι τέτοιο δεν θα ναι ιδιαίτερα δύσκολο. Αυτή την στιγμή είναι πλήρως αποδυναμωμένοι και ένα δεύτερο χτύπημα απ τα δυτικά θα τους διαλύσει
-Συμφωνώ, παρενέβη ο Χάραλντ, αυτό όμως σημαίνει πως πολύ γρήγορα θα έρθουμε αντιμέτωποι με τους Γκόμολ. Υπάρχει η πολιτική βούληση για μια τέτοιου είδους γιγάντια σύγκρουση, η οποία μπορεί να μας
εγκλωβίσει τουλάχιστον για δυο χρόνια σε μάχες μέσα στην Τούνδρα;
Ο βασιλιάς κοίταξε
την Σίλα η οποία έκανε ένα νεύμα κατάφασης
Μετά στράφηκε προς
τους δυο άντρες
-Σε πόση ώρα μπορεί ο
στρατός μας να εισβάλλει στις περιοχές
των Ανώνυμων;
-Σε12 ώρες αν παραστεί επείγουσα ανάγκη. Σε 24 αν θέλουμε να
χουμε μια πολύ καλά
προετοιμασμένη εκστρατεία, απάντησε
ο Ντρόβαν
Ο Βασιλιάς έκανε ένα
νόημα με το χέρι του να ξεκινήσουν
Η Σίλα τον κοίταξε και έγειρε στο αυτί του
και του ψιθύρισε
-Θέλω να παραστώ και
να δω από κοντά την έναρξη αυτής της ιστορικής εκστρατείας
Ο Ταηγκράν απάντησε εξίσου ψιθυριστά
-Δεν γίνεται να αφήσω το παλάτι και να μεταβούμε στα σύνορα.
Υπάρχουν τόσες υποθέσεις που πρέπει
να διαχειριστώ από εδώ
-Μπορώ να μεταβώ εγώ εκεί μαζί με μια συνοδεία της φρουράς
σου ως εκπρόσωπος σου . Άλλωστε κάτι
τέτοιο θα εμψυχώσει τους πολεμιστές
Ο Ταηγκράν συμφώνησε
Η Μύριαμ κρυφάκουσε
όλη την συνομιλία και κατευθύνθηκε
γρήγορα προς την πίσω αυλή του παλατιού. Εκεί έδεσε ένα
γράμμα για τον Κενταύριο στο πόδι ενός περιστεριού και το απελευθέρωσε
Ο Κενταύριος ενημερωνόταν απ τους κατοίκους της Σκοτεινής
Θάλασσας για την επιδρομή στην βασιλική
άμαξα των Βόρειων Ανθρώπων όταν το εμφανίστηκε το περιστέρι της
κατασκόπου του Μύριαμ
Πήρε το γράμμα και μετά απελευθέρωσε ξανά το πουλί το
οποίο πέταξε προς τα εδάφη των Σκύθανς
Το διάβασε
προσεκτικά . Μετά προβληματισμένος
κάλεσε τον βοηθό του και του είπε
-Ειδοποίησε τον στρατηγό Ντράγκαρ των Σέρπια
πως θέλω επείγουσα συνάντηση στα σύνορα
12 ώρες αργότερα
συναττόντουσαν οι δυο άντρες για
δεύτερη φορά σε τόσο σύντομο χρονικό διάστημα εντός μιας στρατιωτικής τέντας στα σύνορα
-Είχες προβλήματα με
επιδρομές άκουσα; Τον ρώτησε ο Ντράγκαρ
-Αυτό που χω να σου
πω είναι κάτι πολύ παραπάνω από ένα πλιάτσικο των Βόρειων
-Τι συμβαίνει;
-Κάτι που ίσως λύσει ένα δικό σου πρόβλημα. Οι Σκύθανς σε μερικές ώρες θα εισβάλλουν στις περιοχές
των Ανωνύμων απ τα Δυτικά . Την ίδια ώρα οι Γκόμολ προελαύνουν απ τα Ανατολικά.
Σύντομα Σκύθανς και Γκόμολ θα έρθουν
αντιμέτωποι
Ο Ντράγκαρ
χαμογέλασε
-Αυτή είναι η ευκαιρία
που περίμενα. Μόλις συγκρουστούν οι δυο βάρβαροι θα χτυπήσω με κατεύθυνση από νότο προς βορράν τις δυνάμεις των Γκόμολ
-Παρόλο που θέλουμε αυτή την στιγμή μια αποδυνάμωση των
Γκόμολ , μια τέτοια κίνηση σου αν τελεσφορήσει, ίσως αναδείξει τους Σκύθανς σε
νέα δύναμη της περιοχής
-Οι Σέρπια δεν μπορού να διεξάγουν αυτή την στιγμή πόλεμο
ενάντια σε δυο αντίπαλους
-Μπορούν όμως να μην αντιδράσουν αν οι Μπίζαντ την ώρα που
θα νικάτε τους Γκόμολ χτυπήσουν τους Σκύθαν από πίσω
Ο Ντράγκαρ
χαμογέλασε
-Θέλετε να βάλετε στο χέρι τα εδάφη τους;
-Θα σε πείραζε στο τέλος να
τα μοιραστούμε;
Η Κλαούντια περπατούσε για μέρες στους αγρούς. Τα παιδιά της
διαμαρτύρονταν. Πεινούσαν και διψούσαν. Στο βάθος του δρόμου είδε ένα χωριό. ‘Ήταν το τρίτο που έβλεπε σήμερα και αποφάσισε να μην το
προσπεράσει αλλά να κατευθυνθεί εντός του, εξάλλου είχε χάσει τα ίχνη του Μπεν και του Οδυσσέα.
Δεν ήξερε πλέον τι να κάνει
Μερικά λεπτά βάδιζε μέσα στους δρόμους του χωριού. Οι
κάτοικοι του την κοιτούσαν σαν φάντασμα. Σε όποια πόρτα
και να απευθυνόταν για λίγο νερό και λίγο ψωμί αυτή έκλεινε
Τα παιδιά ήταν
έτοιμα να λιποθυμήσουν. Κοίταξε τριγύρω της. Παντού κλειστές πόρτες. Το μάτι
της στο τέλος έπεσε στο πορνείο του χωριού πόρτα του άνοιξε και μια γριά τσατσά
με απόκοσμο βλέμμα εμφανίστηκε στην πόρτα. Της χαμογέλασε και της έκανε
νόημα με το χέρι της να πλησιάσει.
Δεν είχε πολλές
επιλογές. Διστακτικά βάδισε με τα παιδιά
προς τα εκεί. Η τσατσά την έβαλε μέσα
και την πήγε στην κουζίνα. Διέταξε τις μαγείρισσες
και πρόσφεραν στην Κλαούντια και στα παιδιά μια φέτα ψωμί και λίγο νερό
Μετά κάθισε δίπλα
της και της ψιθύρισε
-Οι άντρες σε όλες τις εποχές και σε όλους τους τόπους έχουν
ανάγκες. Εσύ είσαι πολύ όμορφη. Αν μείνεις να δουλέψεις εδώ δεν θα σου λείψει τίποτα.
-Και τα παιδιά; Θα μεγαλώσουν εδώ μέσα;
Η τσατσά απάντησε πολύ
φυσιολογικά
-Ναι. Παράξενο σου φαίνεται;
Ο μικρός όταν μεγαλώσει θα γίνει
προστάτης και η μικρή θα
ακολουθήσει τον δρόμο της μαμάς της και
θα γίνει εταίρα
Ο μικρός παρενέβη και φώναξε
-Εγώ όταν μεγαλώσω θα γίνω επαναστάτης ληστής
Η τσατσά γύρισε και του έδωσε μια πολύ δυνατή σφαλιάρα.
Πριν προλάβει η Κλαούντια να
αντιδράσει ο μικρός άρπαξε ένα κουζινομάχαιρο και της το κάρφωσε στα πλευρά. Μετά άρχισε
να στριφογυρίζει το μαχαίρι. Η
τσατσά έβγαλε μια στριγγλιά πόνου. Ο μικρός έβγαλε
το μαχαίρι και το κάρφωσε με δύναμη στην κοιλιά της φωνάζοντας
-Ψόφα τέρας, ψόφα.
Οι μαγείρισσες
ουρλιάζοντας βγήκαν απ την κουζίνα τρέχοντας.
Η τσατσα πνιγόταν
μέσα στο αίμα της όταν εμφανίστηκαν στην είσοδο της κουζίνας τρεις
προστάτες. Δεν πίστευαν στα μάτια τους
όταν είδαν τον μικρό να μαχαιρώνει την
τσατσα
Τραβήξαν αμέσως τα μαχαίρια τους και κάνα να κατευθυνθούν προς την Κλαούντια και
τα παιδιά της όμως κάτι τους σταμάτησε.
Απ τις κοιλιές τους ξεπρόβαλλαν σπαθιά που σκίζαν τις σάρκες τους. Τα σώματα
τους κατέρρευσαν στο πάτωμα και από πίσω τους εμφανίστηκαν ο Οδυσσέας , ο Μπεν
και μερικοί απ την συμμορία τους
-Ζείτε; Ρώτησε ο Μπεν
απορημένος
Η Κλαούντια κούνησε το κεφάλι της
-Μπεν μαζέψτε ότι χρυσάφι εδώ μέσα, απελευθερώστε τις
πουτάνες και πάμε να φύγουμε , φώναξε ο Οδυσσέας, μετά κοίταξε την Κλαούντια
και την ρώτησε, θέλετε να ρθείτε μαζί μας
πάνω στα βουνά;
Ο Ηγέτης μετά βίας
κουβάλησε τα ξύλα στην σπηλιά ενώ η Αγγελική ετοίμαζε το φαϊ
Τα δυο
τιγρόσκυλα κάθισαν δίπλα τους
-Δεν θα σε κρατήσει αυτό το μέρος για πολύ, του είπε καθώς τρώγαν
-Βρήκα την αγάπη της
ζωής μου. Αυτό και μόνο μου φτάνει
Η Αγγελική
χαμογέλασε.
-Όχι δεν σου φτάνει. Θες να κατέβεις κάτω και να
γκρεμίσεις συθέμελα τον κόσμο που σου
στέρησε για χρόνια την αγάπη της ζωής
σου
Ο Ηγέτης άφησε το κουτάλι του και της έπιασε το χέρι
-Δεν θες να κατέβουμε
μαζί και να τον διαλύσουμε;
-Όχι. Τόσα χρόνια εδώ πάνω
βρήκα μια ηρεμία που δεν θέλω να
την χάσω. Εσύ όμως δεν αντέχεις. Το σώμα σου είναι εδώ το μυαλό σου
όμως είναι κάτω στον κάμπο
-Αγγελική σκέψου πόσες
ζωές σαν τις δικές μας
καταστρέφουν αυτοί εκεί κάτω
-Το ξέρω, όμως δεν μπορώ να ξανα αντιμετωπίσω τον κόσμο τους.
Δεν θέλω και δεν μπορώ. Φοβάμαι
Τα βέλη κάλυψαν τον
ορανό στην τούνδρα πριν αρχίσουν να προσγειώνονται στα κορμιά των Ανώνυμων αγροτών
στα σύνορα με την περιοχή των Σκύθανς.
Λίγο αργότερα ο
μεγαλύτερος στρατός που χαν συγκεντρώσει
ποτέ οι Σκύθαν εισερχόταν στις περιοχές των Ανώνυμων και έπεφτε με δύναμη και
λύσσα πάνω στα πρώτα χωριά καίγοντας τα
μαζί με τους κατοίκους της
Την ίδια στιγμή οι Γκόμολ προέλαυναν απ
Ανατολικά κάνοντας τα ίδια
Στο κέντρο ο
Ηράκλειος με τον Ντουλ προσπαθούσαν να οργανώσουν τις δυνάμεις των Ανώνυμων
Ο Χάρλαντ με
τον Ντρόβαν επιθεωρούσαν τα καμένα χωριά. Στο πρόσωπο τους υπήρχε μια αυταρέσκεια για το απάνθρωπο έργο των πολεμιστών τους
-Σε πόσες μέρες θα μαστε στο κέντρο ; ρώτησε ο Χάρλαντ
-Σε δυο το πολύ, απάντησε ο Ντρόβαν
-Σε τόσες λογικά θα ναι και οι Γκόμολ.
-Θα τους συντρίψουμε και αυτούς
-Και μετά τίποτα δεν μας σταματάει να χτυπήσουμε τον Όλαφ.
Σχόλια
Δημοσίευση σχολίου