Η Μύριαμ απ την
κάμαρα της βασίλισσας που
υπηρετούσε, της Σίλα κοιτούσε στο βάθος την
μεγάλη λίμνη πιάνοντας ελαφρά την κοιλία της. Σε λίγο καιρό θα γεννούσε
το παιδί του Ταηγκράν, τον διάδοχο του
βασιλείου αν ήταν αγόρι και θα την αντάμειβαν με τρεις βάρκες. Στις περιοχές των Σκύθανς αν
κατείχες τρεις βάρκες θεωρούσουν πλούσιος.
Η μεγάλη λίμνη προσφερόταν για εμπόριο και τα εμπορεύματα
τα μετέφεραν σε όλες τις γωνιές
της οι βάρκες
Μπορεί να ταν κατάσκοπος των Μπιζαντ και του στρατηγού
Κενταύριου αυτό όμως δεν την έκανε
να βρει την ελευθερία της και να ξεφύγει
απ την φτώχεια. Μόνο το παιδί που έφερνε στον κόσμο μπορούσε να κάνει τα όνειρα
της πραγματικότητα
Στον νότο των
ανυπότακτων περιοχών ο Ηράκλειος μαζί με τον
Ντουλ και την γυναίκα του Ζάρλα
κρυβόταν μέσα σε κάτι φυλλωσιές
στο πυκνό δάσος και περιμέναν με τα
τόξα στα χέρια τους
Τα θηράματα τους δεν
άργησαν να μυρίσουν το δόλωμα που πετάξαν και να εμφανιστούν. Μόλις πλησίασαν
αρκετά τα βέλη των τριών τους
εκτοξεύθηκαν μέσα απ τις φυλλωσιές και πέτυχαν τα δυο ζώα σκωτόνοντας
τα ακαριαία.
Η Ζάρλα βγήκε απ τις
φυλλωσιές και πλησίασε να τα
μαζέψει.
Ο Ηράκλειος κοίταξε
τον Ντουλ και τον ρώτησε
-Εδώ και μέρες είσαι προβληματισμένος. Τι έχεις;
-Το βράδυ είναι η
μεγάλη συνέλευση των Ανώνυμων
-Υπάρχουν προβλήματα που πρέπει να λυθούν
Ο Ντουλ κούνησε το κεφάλι πριν πει
-Και πολύ σημαντικά μάλιστα. Έχουν να κάνουν με πόλεμο
-Σας δημιουργούν πρόβλημα οι Σκύθανς;
-Μακάρι να ταν αυτοί
Η Ζάρλα κοίταξε προς
το μέρος του και φώναξε
-Θα ρθειτε να με
βοηθήσετε να κουβαλήσω το φαϊ μας ή θα κουτσομπολεύεται όλη μέρα μέσα
στο κρύο;
Τα πλοία των Βόρειων
ανθρώπων προσέγγιζαν τις ακτές του Μπιζαντ
Ο Γιόγκαρ το πρωτοπαλίκαρο του Όλαφ πλησίασε τον βασιλιά του
-Ο Γάσγκαρ
κατασκοπεύει εδώ και μέρες και μας περιμένει στην ακτή να μας δώσει αναφορά
-Θέλω να συγκρατηθούν οι άνθρωποι μας. Να μην ξεκινήσουν τις επιδρομές σε καλύβες χωριατών. Ο στόχος μας
είναι η άμαξα και ο πλούτος της. Να παραμείνουμε αόρατοι για αν μην κινήσουμε τις υποψίες
και έλθει ο στρατός των Μπιζάντ στην
περιοχή
Ο Γιόγκαρ κούνησε το
κεφάλι του συμφωνώντας
Στην ακτή τους υποδέχτηκε ο Γάσγκαρ με 5 ακόμη κατασκόπους
Αμέσως στήθηκε μια
μικρή συνέλευση όπου τους ενημέρωνε
-Βασιλιά μου είμαστε τυχεροί. Η άμαξα του βασιλιά ξεκίνησε
το πρωί απ την Μεγάλη Πόλη. Σύμφωνα με τους υπολογισμούς μου σε λίγες ώρες θα περάσει μέσα απ το φαράγγι απ την άλλη πλευρά του λόφου
Ο Όλαφ κοίταξε το πρωτοπαλίκαρο του
-Γιόγκαρ; Προλαβαίνουμε να
χτυπήσουμε ως το μεσημέρι;
-Αν ξεκινήσουμε
αμέσως για το φαράγγι
Οι τρεις τους
κοιτάχτηκαν και γέλασαν
-Δεν θα ξέρουν τι
τους χτύπησε βασιλιά μου, είπε γελώντας ο
Γάσγκαρ
Ενώ ο Γιόγκαρ έδινε εντολές στους πολεμιστές και τις πολεμίστριες
να ξεκινήσουν ο Όλαφ έπιασε απ το
μπράτσο τον Γάσγκαρ
--Σε όλη την διάρκεια του ταξιδιού δεν συναντήσαμε ούτε ένα
πλοίο του Αυτοκράτορα; Δεν περιπολεί
τις ακτές του;
-Γιατί αν το κάνει; Έχουν να δεχτούν χτύπημα οι ακτές στην
Σκοτεινή Θάλασσα εδώ και δεκαετίες. Εξάλλου είναι απ την άλλη μεριά της γης
στην Κιαγρέ για ναυτικά γυμνάσια ο
περισσότερος στόλος του
Η Ίνγκριντ περασε από μπροστά τους. Κοντοστάθηκε και ο
κατάσκοπος έφυγε.
Κοίταξε τον όλαφ και χαμογέλασε
-Δεν χρειάζεται να αποδείξεις τίποτα σε κανέναν, του είπε
Ο βασιλιάς των
Βόρειων Ανθρώπων χαμογέλασε
-Θα ναι εύκολη επιδρομή .
Η Ίνγκριντ τον πλησίασε και τον φίλησε στο στόμα
-Τότε αύριο το πρωί θα μαστε πίσω στην γη μας, του πε πονηρά
Χρειάστηκαν μόνο δυο ώρες
βαδίσματος μέσα σε κακοτράχαλο έδαφος και ένα τέταρτο ανάβασης ενός λόφου ώστε να
βρεθούν στο φαράγγι που βρισκόταν ανάμεσα στον λόφο και έναν γκρεμό.
Ο τρελός , ο
Ντέγκαρ απ την κορυφή διέκρινε την άμαξα συνοδεία 30
έφιππων στρατιωτών να πλησιάζει και
παριστάνοντας το πουλί έδωσε
σήμα
Ο Γιόγκαρ κοίταξε τον
όλαφ
-Βασιλιά μου πλησιάζουν . με το σήμα σου θα επιτεθούμε
-Γιόγκαρ, εγώ είμαι καλός στο να μας
διοικώ. Εσύ είσαι καλός σ το να πολεμάς. Θα ταν αποκοτιά εσύ να θες να
χώσεις την μύτη σου στην διοίκηση και γω
στις πολεμικές επιδρομές.
Το κάλεσμα ανήκει
σε σένα
Κρίνε πότε πρέπει να επιτεθούμε , δώσε το σήμα και θα ορμήξουμε
-Δεν είχαμε ποτέ
τέτοιου είδους βασιλιά
-Για αυτό πάντα πολεμούσαμε, αρπάζαμε τα πάντα και
παρόλα αυτά παραμέναμε φτωχοί
Μερικά λεπτά αργότερα ο Γιόγκαρ έδινε το σήμα και οι Βόρειοι Άνθρωποι
επιτίθονταν απ τις πλαγίες του λόφου στην βασιλική άμαξα με σπαθιά και τσεκούρια
Οι στρατιώτες του Μπιζάντ πολέμησαν γενναία όμως στο τέλος
έπεσαν ένας προς έναν νεκροί
Οι άντρες του Όλαφ
ανοίξαν τα κιβώτια που μετέφερε η
άμαξα και μείναν άφωνοι
Παντού έβλεπες χρυσάφι, κρασί και φανταχτερά ακριβά ρούχα
Ο Γιογκαρ με τον Όλαφ
και την Ίνγκριντ σταθήκαν πάνω
από ένα ανοιγμένο μπαούλο
-Ποτέ δεν είχαμε
τέτοια λεία στην ιστορία μας, μονολόγησε ο Γιόγκαρ
-Αυτό το χρυσάφι μόνο
είναι όσο το κόστος του λαού μας σε τροφή σε όλη του την ιστορία μέχρι σήμερα.
Και για τον αυτοκράτορα του Μπιζαντ
είναι απλά το κόστος του
βραδινού γεύματος
-Σήμερα ας πάει
νηστικός το βράδυ για ύπνο, μονολόγησε η
Ινγκριντ και σκάσαν στα γέλια
Μια ώρα αργότερα τα
πλοία των Βόρειων Ανθρώπων ανοίγονταν ξανά στην
Σκοτεινή Θάλασσα και πλέαν
προς βορράν φορτωμένα με χρυσάφι
Ο Ηράκλειος με τον Ντουλ και την Ζάρλα προσερχόταν στον χώρο της συνέλευσης των
Ανωνύμων. Το βλέμμα του πάγωσε
αντικρίζοντας ανθρώπους που τους έλλειπε
το μάτι ή το χέρι. Λίγο πιο κάτω αντίκρισε μικρά παιδιά πεινασμένα με
τον φόβο φοβισμένος το βλέμμα
τους ενώ
παραπέρα έβλεπε ετοιμοθάνατους
τραυματίες . Έσπευσε αμέσως πάνω απ τους
ετοιμοθάνατους μιας και στην Μεγάλη
Πόλη είχε παρακολουθήσει σεμινάρια ιατρικής για στρατιωτικούς σκοπούς.
Έσκυψε πάνω από
έναν ημίγυμνο άντρα που έτρεμε. Η κοιλιά του
ήταν σχεδόν ανοιγμένη από σπαθί
ενώ παραδίπλα του κείτονταν άλλοι
δυο με εγκαύματα.
Δυο γριές
προσπαθούσαν με το υγρό από μια μίξη βρασμένων βοτάνων είτε να κλείσουν τις
πληγές, είτε να ανακουφίσουν τον πόνο τους.
Ο Ντυλ και η
Ζάρλα πλησιάσαν τον Ηράκλειο .
Αυτός όπως ήταν γονατισμένος πάνω απ τους ανθρώπους γύρισε και τους κοίταξε με το βλέμμα του έτοιμο να
κλάψει
-Είναι ήδη νεκροί, τους
ψιθύρισε
-Το ξέρουμε, είπε ο Ντουλ
-Τι τους συνέβη;
Η Ζάρλα του κανε
νόημα να τους ακολουθήσει
Η συνέλευση είχε
ήδη αρχίσει
Πρώτα μιλούσαν οι επιζώντες της επίθεσης.
-Τώρα σταμάτησαν την προέλαση τους οι Γκόμολ, όμως είναι
σίγουρο πως θα συνεχίσουν την προέλαση τους προς τα Δυτικά και πιστέψτε με ,
με αυτά που είδα τίποτα δεν μπορεί να
τους σταματήσει
Ο Ντουλ πετάχτηκε και φώναξε
-Περιγράψτε μας τι το τόσο
τρομακτικό έχουν;
-Είναι πολλοί. Την μια στιγμή ο ορίζοντας είναι άδειος και την αμέσως
επόμενη γεμίζει η τούνδρα με χιλιάδες απ
αυτούς . Ορμούν έφιπποι και με άρματα και δεν δειλιάζουν μπροστά σε
τίποτα. Δεν φοβούνται να πεθάνουν.
-Έτσι είναι και οι
Βόρειοι Άνθρωποι, επιζητούν τον θάνατο στην μάχη ως την
απώτερη στιγμής της δόξας τους, πετάχτηκε ο Ηράκλειο
-Έχεις δίκιο φίλε. Ίσως δεν το θέσα
σωστά. Οι Γκόμολ πιστεύουν πως
δεν θα σκοτωθούν στην μάχη. Ορμούν και
χτυπάν με την μεγαλύτερη ορμή και οργή. Έπρεπε να τους βλέπατε. Έκαναν λες και
είχαμε ποτέ ξανα προηγούμενα
-Και τα άρματα τους;
Τι το φοβερό έχουν, ρώτησε κάποιος άλλος
-Το κάθε άρμα το
οδηγεί ένας πολεμιστής τους και τα χουν
προσαρμόσει έτσι ώστε απ τα πλάγια
τους από κάτι κολλημένα
χωνιά πάνω απ τις ρόδες τους να
πετάνε φωτιές
Ο άντρας που
διηγούταν το τι συνέβη στις περιοχές του
ξέσπασε σε κλάματα
-Πιστέψτε με , πολεμήσαμε όσο πιο καλά γινόταν. Προσπαθήσαμε να υπερασπιστούμε τα
εδάφη και την ελευθερία μας. Προσπαθήσαμε
να τους εμποδίσουμε να πλησιάσουν και
να απειλήσουν τα εδάφη άλλων αδελφών
μας. Και αποτύχαμε
Ο Ντουλ πήρε ξανά
τον λόγο
-Αδερφέ δε χρειάζεται
να απολογείσαι. Σε μας όλοι το
ξέρουμε πως η δειλία , ο φόβος και
λιγοψυχία στην μάχη δεν είναι ικανοί λόγοι για να
μας κάνουν να γυρίσουμε την πλάτη σε έναν αδερφό
Ο Ηράκλειος δεν
πίστευε στα αυτιά του. Στην αυτοκρατορία απ την οποία προερχόταν αλλά και σε
όλο τον γνωστό και άγνωστο τότε κόσμο
δεν υπήρχε μεγαλύτερη αμαρτία απ αυτά
που μόλις ανέφερε ο Ντουλ ως ανάξια λόγου για να υποβαθμίσουν μια νθρώπινη ύπαρξη
ηή μια ομάδα ανθρώπων
-Αδέρφια μου,
συνέχισε ο Ντουλ , έχουμε να κάνουμε με κάτι πρωτόγνωρο το οποίο δεν
μπορούμε να το σταματήσουμε με την σύγκρουση. Θα βρούμε όμως τρόπο να το
σταματήσουμε αλλιώς. Θα πρέπει όμως να
δούμε και μεις με τα μάτια τι
είναι αυτοί οι Γκόμολ. Σκέφτομαι να κινήσω αύριο προς το μέρος τους. Αν θέλει κανεις να με ακολουθήσει είναι
ευπρόσδεκτος, είπε και κοίταξε τον
Ηράκλειο
Ο Μπιζάντ χαμογέλασε και του ψιθύρισε
-Να συνέλθω λίγο απ το σοκ;
-Πο σοκ;
Σχόλια
Δημοσίευση σχολίου