Ο Κενταύριος ίππευε προς το ποτάμι που υποτίθεται πως χώριζε την επικράτεια των Μπιζ Αντ με αυτή των Σέρπια
Η Σέρπια ήταν μια πάλαι ποτέ μεγάλη αυτοκρατορία η οποία με την ανάπτυξη του Μπιζ Αντ ξέπεσε κι έχασε την αίγλη της. Εν τούτοις παρά τις διάφορες κατά καιρούς προστριβές οι δυο κρατικές οντότητες διατηρούσαν φιλικές σχέσεις τον περισσότερο καιρό
Ο Στρατηγός Ντράγκαρ είχε ζητήσει να συναντηθούν για λογαριασμό των αυτοκρατόρων τους με τον Κενταύριο .
Μια τέτοια συνάντηση δεν ήταν η πρώτη φορά που θα συνέβαινε. Οι δυο στρατηγοί συναντιόνταν όποτε οι αφέντες τους θέλαν να μεταφέρουν κάποιο μήνυμα ό ένας στον άλλον. Η συνάντηση πάντα λάβαινε χώρα σε μια απ τις δυο όχθες του ποταμού. Αυτή την φορά ο Ντράγκαρ τους υποδέχθηκε στην όχθη της δικής του επικράτειας όπου είχε στήσει μια ολόκληρη πολιτεία από τεράστιες σκηνές που θα φιλοξενούσαν την συνάντηση τους και διάφορες εκδηλώσεις
Οι άντρες του Κεντάυριου κατέλυσαν . Το βράδυ δειπνήσαν με την αποστολή του Ντράγκαρ και αργότερα παρακολούθησαν μια γιορτή με γελωτοποιούς, ζογκλέρ και χορευτικά απ την παράδοση των Σέρπια, για να καταλήξει η βραδιά σε ένα σεξουαλικό όργιο με τις χορεύτριες
Την επόμενη μέρα το μεσημέρι συναντήθηκαν οι δυο στρατηγοί μόνοι τους σε μια τεράστια σκηνή
-Μας «πέθανες» χθες, αστειεύτηκε ο Κενταύριος, και τώρα θες να συζητήσουμε τα σοβαρά θέματα των αυτοκρατοριών μας;
Ο Ντράγκαρ χαμογέλασε πριν μιλήσει
-Φίλε μου, κάθε φορά αυτό δεν κάνουμε ;
-Τα χουμε πάει καλά είναι η αλήθεια ως τώρα
-Πράγματι. 10 χρόνια καταφέρνουμε να κρατήσουμε την ειρήνη μεταξύ μας, πρόσθεσε ο Ντράγκαρ
-Ποιο είναι το πρόβλημα αυτή την φορά παλιόφιλε;
Το βλέμμα του Ντράγκαρ σκοτείνιασε
-Έχεις ακούσει για τις ορδές των Γκόμολ;
-Βρίσκονται ανατολικά της Γης των Σκύθανς και απ ότι ακούω χτυπάνε και καταλαμβάνουν εδάφη των Ανώνυμων φυλών
-Και πλησιάζουν προς τα δικά μας εδάφη κάθε μέρα που περνά
-Και φοβάσαι αυτούς τους απολίτιστους;
-Τους έχω δει στην μάχη
-Ανέβηκες τόσο ψηλά;
-Έπρεπε να δω τι είναι αυτό που μα ς έρχεται και πίστεψε με δεν έχεις δει τέτοιους πολεμιστές
Ο Κενταύριος έμεινε σκεφτικός
-Πεινασμένες ορδές από άγνωστα εδάφη της Ανατολής. Δεξιοτέχνες στο σπαθί , το λάσο και οι καλύτεροι ιππείς που έχεις δει
-Ναι αλλά τους είδες Ντράγκαρ να συγκρούονται με μη επαγγελματίες πολεμιστές
-Παρόλα αυτά νομίζω μπορώ να κρίνω πότε βλέπω έναν καλό πολεμιστή και πίστεψε με , δεν έχουμε δει τέτοιο πράμα. Αν αυτοί χτυπήσουν εμάς οι μισθοφόροι και οι μόνιμοι στρατιώτες μας δεν θα μπορέσουν να τους συγκρατήσουν.
Και αν σπάσει η Σέρπια , οι επόμενοι είστε εσείς
-Ζητάς την βοήθεια μας; Να λάβουμε προληπτικά μέτρα;
-Ζητώ όταν χρειαστεί να μπορούμε να βασιστούμε πάνω σας για την άμυνα μας
-Δεν μπορώ να σου απαντήσω άμεσα. Αυτό που μου ζητάς είναι έκκληση του αυτοκράτορα σου;
Ο Ντράγκαρ κούνησε το κεφάλι του αρνητικά
-Ο αυτοκράτορας Ρήδας δεν γνωρίζει για αυτήν την συνάντηση και καλό είναι να μην την μάθει ακόμα ούτε ο Ισαύριος
-Τότε δεν καταλαβαίνω , ποιος ο λόγος που συναντηθήκαμε και συζητάμε;
-Μερικές φορές καλέ μου φίλε, καλό είναι να συζητάμε και να αναλύουμε τις επόμενες μας κινήσεις ακόμη και αν δεν χρειαστεί να τις κάνουμε. Θέλω όταν έρθει εκείνη την ώρα να μην χρειαστεί να σπαταλήσω χρόνο να πείσω πρώτα εσένα για το αίτημα μου και θέλω επίσης να δημιουργήσεις το κλίμα στην αυλή σας όπως θα κάνω και γω στην δική μας ώστε να καλωσορίσουν αβίαστα όταν χρειαστεί μια πιο ευρεία συνεργασία οι ηγεμόνες μας
-Είχα πάντα μια απορία πως η Σέρπια , παρόλο που κατακτιόταν ανά τους αιώνες κατάφερνε να ξαναγεννιέται και να στήνει απ το μηδέν αυτοκρατορίες ξανά και ξανά και ξανά. Κάποιοι λεν πως είστε γεννημένοι με το χάρισμα της διοίκησης. Δεν το κατανοούσα αυτό μέχρι σήμερα που σε άκουσα να μιλάς φιλέ μου
Ο Ντράγκαρ άπλωσε το χέρι του και οι δυο στρατηγοί κάναν μια θερμή χειραψία
Στην παραθαλάσσια πόλη Κριμ Λαντ της Ουκρα Λαντ είχαν συγκεντρωθεί στρατεύματα απ όλες τις φατρίες των Βόρειων Ανθρώπων
Ο βασιλιάς Όλαφ επιθεωρούσε τις τελευταίες ετοιμασίες στον λιμάνι πριν τον απόπλου για τις ακτές του Μπιζ Αντ.
Η ίνγκριντ μια πανέμορφη μαχήτρια τον πλησίασε και στάθηκε μπροστά του
-Θα μου λείψεις , του είπε
Ο Όλαφ χαμογέλασε
-Σε 15 μέρες θα στε πάλι πίσω
-Ναι αλλά θα μου λείψεις , είπε και τον φίλησε σ το στόμα συμπληρώνοντας , πολύ
-Θα σε περιμένω, της ψιθύρισε
-Γιατί δεν έρχεσαι μαζί μας; Έχεις χρόνια να έρθεις σε επιδρομή
Γιατί Όλαφ;
-Η παράδοση μας θέλει τον βασιλιά να μετάσχει των επιδρομών. Εγώ ποτέ δεν ήμουν καλός στον πόλεμο ας μην κρυβόμαστε.
-Ποτέ όμως δεν ήσουν και κακός
-Πιστεύεις θα άλλαζε κάτι αν ερχόμουν και γω ;
-Θα σε είχα δίπλα μου, του είπε η γυναίκα και απομακρύνθηκε
Ο Όλαφ έμεινε σκεφτικός στο ύψωμα να παρατηρεί το λιμάνι
Ο Μεγάλος Σοφός τον πλησίασε και του είπε
-Οι περισσότεροι βασιλιάδες μας πεθάναν στην μάχη
-Και όσοι επέζησαν αυτής τους σκότωσαν πάνω στον θρόνο τους επειδή γεράσαν και δεν μπορούσαν να πολεμήσουν.
-Αυτή είναι η παράδοση μας
-Αυτό θέλω να αλλάξω. Να συνηθίσουν στην ιδέα πως μπορεί να υπάρξει καλός βασιλιάς χωρίς να είναι απαραιτήτως και καλός πολεμιστής
-Μπορεί όμως στο ενδιάμεσο να βρεθεί κάποιος, σύντροφος τους στα όπλα που να σε αμφισβητήσει και να τον ακολουθήσουν εναντίων σου
-Καλύτερος απ τον Χάραλντ;
-Ποτέ δεν ξέρεις Όλαφ
Κάτω στο λιμάνι όλα ήταν έτοιμα
Άντρες και γυναίκες πολεμιστές πηδούσαν πάνω στα πλοία
Ο Γιόγκαρ , ο επικεφαλής του παράξενου στρατού των Βορείων Ανθρώπων έδωσε εντολή και ένας πολεμιστής φύσηξε το κέρας του. Ο ήχος του πλημύρισε την πόλη αναγγέλλοντας την αναχώρηση των πλοίων.
Οι κάβοι λύνονταν και τα πρώτα πλοία κυλούσαν στα νερά της ήρεμης Σκοτεινής Θάλασσας
Οι άντρες και γυναίκες χτυπούσαν τα σπαθιά τους στις ασπίδες τους και ουρλιάζαν από χαρά. Ξαφνικά ο Ντέγκαρ, ο πιστοποιημένος τρελός της φυλής, όπως ήταν ανεβασμένος στο κατάρτι άρχισε να φωνάζει τους συμπολεμιστές του να σταματήσουν και έδειχνε προς την στεριά.
Γυρίσαν όλοι να κοιτάξουν και αυτό που αντίκρισαν τους παραξένεψε. Είδαν τον όλαφ να τρέχει προς τα πλοία και παράλληλα να απελευθερώνεται απ τα βαριά και μακριά βασιλικά του άμφια,
Περνώντας μπροστά από μια καλύβα ένα πιτσιρίκι του πέταξε το σπαθί του το οποίο άρπαξε στον αέρα. Έφτασε τελευταία στιγμή στο τελευταίο πλοίο που απέπλεε και πήδηξε στον αέρα για να προσγειωθεί εντός του καταστρώματος
Οι πολεμιστές σιγήσαν και τον κοιτούσαν
Ο Όλαφ έκανε μια στροφή κοιτώντας όλα τα καράβια και φώναξε
-Μια μέρα όλοι θα πεθάνουμε , τι σήμερα; Τι αύριο ; και σήκωσε ψηλά το σπαθί του
Απ όλα τα πλοία οι πολεμιστές τον μιμήθηκαν ουρλιάζοντας ξανά δυνατά
Ένας ναύτης πήγε στον βασιλιά κρασί και καθώς έπινε αντίκρισε στο απέναντι πλοίο που έπλεε παράλληλα με το δικό του την Ίνγκριντ να τον κοιτάει και να χαμογελά
Εκείνη την μέρα η Σκοτεινή Θάλασσα γέμισε από 100 πλοία των βόρειων ανθρώπων που κατευθύνοντας προς τα εδάφη του ΜπιΖ Αντ
Ο Ηράκλειος μετά βίας προχωρούσε μέσα στο χιόνι της τούνδρας. Δεν ήταν προετοιμασμένος για τόσο κρύο και τόσο χιόνι. Τα πόδια βυθίζοντας ως το γόνατο μέσα στο χιόνι. Οι δυνάμεις του τον εγκατέλειπαν . Λίγο πριν πέσει αναίσθητος διέκρινε φωτιά έξω από έναν μικρό καταυλισμό. Σύρθηκε κατ ουσίαν ως αυτόν και μετά κατέρρευσε λιπόθυμος μπροστά στην φωτιά
Όταν συνήλθε είδε έναν γιγαντόσωμο άντρα μαζί με την γυναίκα του να τον κοιτάνε
-Ξεκουράσου ξένε . Σου φτιάξαμε κάτι να φας για να βρεις τις δυνάμεις σου, του πε ο γιγαντόσωμος άντρας
-Σας ευχαριστώ , αν και δεν είστε υποχρεωμένοι να με…δεν θέλω να σας γίνω βάρος
-Ντουλ, του πε ο Ανώνυμος
-Ηράκλειος
Ο γίγαντας σήκωσε τον Ηράλειο και τον βοήθησε να καθίσει στο τραπέζι Μετά η γυναίκα του φερε κάτι που έμοιαζε με σούπα. Ο Ντουλ κάθισε δίπλα του και τον κοιτούσε που έτρωγε
-Ηράκλειος; Ρώτησε τελικά μετά από μερικά λεπτά . ;αυτό το όνομα δεν είναι απ τα μέρη μας.
-Είναι κακό που δεν είμαι δικός σας;
-Είσαι σε έδαφος ξένε που δεν ζούμε με βάση την ιδιοκτησία . ότι βλέπεις τριγύρω σου ανήκουν σε όλους. Μπορεί να είναι λίγα αλλά όλα ανήκουν σε όλους. Δεν στερούμε τίποτα από κανέναν εδώ.
-Εγώ δεν έχω τίποτα να σας δώσω
-Είμαι σίγουρος πως από εκεί που έρχεσαι κάτι θα είχες και το άφησες πίσω
-Άφησα πολλά πίσω μου φεύγοντας
-Γιατί παράτησες το Μπιζ Αντ για αυτή την αφιλόξενη γη; Τον ρώτησε ο Ντουλ και ο Ηράκλειος παράτησε το κουτάλι του κάτω και τον κοίταξε απορημένος
-Πως ξες πως έρχομαι απ το Μπιζ Αντ; Δεν στο είπα
-Η ομιλία σου και το όνομα σου σε πρόδωσαν
-Δεν είναι κάτι που θα το κρατούσα κρυφό
-Τι μπορεί να γυρεύει ένας Μπιζ Αντ στα μέρη μας;
-Νόμιζα θα βρω την περιπέτεια όμως το κρύο σας δεν αντέχετε
Ο Ντουλ γέλασε
-Απλά δεν το χεις συνηθίσει …και μας ήρθες ακατάλληλα ντυμένος. Αύριο που θα δυναμώσεις θα σου δώσω δικά μας ρούχα, από γούνες αρκούδας φτιαγμένα και θα βγουμε για κυνήγι. Ξες να χειρίζεσαι όπλο; Αν όχι θα πρέπει να σου μάθω
-Κάτι ξέρω. Φαντάζομαι εδώ αναγκάζεσαι να μάθεις για να μην πεθάνεις της πείνας
-Δεν ήρθες εδώ για την περιπέτεια ε;
-όχι Ντουλ. Πίσω σπίτι μου σκότωσα έναν άνθρωπο
Το βλέμμα του Ντουλ σκοτείνιασε
-Και εδώ σκοτώνουμε , ζώα για να τραφούμε και μόνον όσους θέλουν να μας κάνουν ξανά σκλάβους
-Ευτυχώς που δεν είμαι ζώο ….ή εξουσιαστής
-Γιατί σκότωσες τον άνθρωπο στο ΜπιζΑντ;
-Προσπάθησε να βιάσει την αδερφή μου. Ήταν στρατηγός . Και γω ήμουν στρατιώτης. Ό μόνος λόγος που δεν την βιάσε τελικά ήταν το σπαθί μου που καρφώθηκε στα σπλάχνα του.
Έπραξα το δίκαιο όμως σύμφωνα με τους νόμους της αυτοκρατορίας πρέπει να με κρεμάσουν. Γι αυτό ξεκίνησα να τρέχω όσο πιο μακριά μπορούσα
-Και δεν φοβήθηκες μήπως βρεις τον μπελά σου εδώ;
-Τι άλλο μπορούσα να κάνω;
-Να πας μισθοφόρος σε γειτονικά απ την αυτοκρατορία εδάφη. Θα χες περισσότερες ανέσεις από εδώ
-Πίστεψε Ντουλ. Μετά από λίγο καιρό οι λεγόμενες ανέσεις σου γίνονται βραχνάς. Κόμπος που πνίγει τον λαιμό σου. Ζεις για να δουλεύεις για να διατηρήσεις τις λεγόμενες ανέσεις.
Παύεις να σκέφτεσαι καθαρά και λογικά. Την σκέψη σου την ορίζει μόνο η διατήρηση των κεκτημένων
Βαρέθηκα
Ο Ντουλ γέλασε
-Το μόνο σίγουρο είναι πως εδώ δεν θα βαρεθείς ποτέ. Όμως.., είπε και τράβηξε το μαχαίρι του και μια αστραπιαία κίνηση βρέθηκε δίπλα στον Ηράκλειο και το έφερε πάνω στον λαιμό του, αν ήρθες ως κατάσκοπος του αυτοκράτορα σου ή κάποιου άλλου , πίστεψε φίλε δεν θα ζήσεις για να χαρείς τις όποιες ανέσεις σου υποσχέθηκαν με το πέρας της αποστολής σου
Ο Ηράκλειος έκανε ένα νεύμα με τα μάτια του φανερά φοβισμένος
Ο Ντουλ έκανε πίσω και χαμογέλασε
Στο δωμάτιο μπήκε η γυναίκα του. Πλησίασε τον Ηράκλειο και έκατσε προκλητικά πάνω του. Μ ε τρόπο άφησε το ρούχο της να πέσει κάτω και τον φίλησε δειλά στα χείλη
-Συ..συγνώμη μα; Ψέλλισε ο Ηράκλειος
-Σου πε ο άντρας μου σ αυτά τα μέρη κανείς δεν είναι κανενός και όλα ανήκουν σε όλους
Ο Ηράκλειος κοίταξε τον Ντούλ
-Εγώ δεν έχω πρόβλημα ξένε, είπε και βγήκε απ΄το δωμάτιο
Η όμορφη γυναίκα ψιθύρισε στον Ηράκλειο,
-Αν δεν σου αρέσω δεν υπάρχει πρόβλημα, μπορείς να μου το πεις
Ο Ηράκλειος ένιωθε ερωτευμένος εκείνη την στιγμή σε βαθμό να ξεχάσει και την αποστολή του και τα χρηστά ήθη του πολιτισμού του Μπιζ αντ
Ο Χάραλντ μετέβη στο άτυπο σύνορο της επικράτειας των Σκύθαν . Παρόλο που το χιόνι έπεφτε πυκνό και το κρύο ήταν ανυπόφορο οι πολεμιστές της φυλής επιδίδονταν γυμνοί απ την μέση και πάνω σε στρατιωτικά γυμνάσια. Ξιφασκία, ιππασία.
Ο Ντροβάν , ο αρχηγός των πολεμιστών παρακολουθούσε μαζί με τον Χάραλντ τους άντρες
-Με ενημέρωσε για το σχέδιο σου ο βασιλιάς Ταηγκράν
-Πως το πήρατε;
Ο Ντρόβαν χαμογέλασε χαιρέκακα
-Καιρός ήταν . έχουμε σκουριάσει εδώ πέρα
Ο Χάραλντ χαμογέλασε και ο ίδιος.
-Και γω έτσι ένιωθα και νιώθω. Έχετε κάποια εικόνα των πολεμιστών των Ανώνυμων;
-Μπορούμε να ξέρουμε ποιους να βγάλουμε απ την μέση . Δεν μπορούμε όμως με σιγουριά να πούμε σε ποιους μπορούμε να βασιστούμε για συμμαχία
Η δομή των κοινωνιών τους δεν μοιάζει με αυτές καμιάς φυλής. Ακόμη και οι επικεφαλείς του στρατού τους αλλάζουν όποτε τους καπνίσει
-Ας τους δώσουμε τότε να καταλάβουν. Ας τους παραδώσουμε την απόλυτη κόλαση ώστε να αναγκαστούν κάποιοι μέσα απ την κοινωνία τους να σκεφτούν ως μόνη λύση τον συμβιβασμό και την συμμαχία μαζί μας
-Στην περίπτωση τους η κόλαση αυτή πρέπει να είναι απόλυτη και πάλι δεν είμαι σίγουρος αν θα υποκύψουν
-Αν δεν υποκύψουν θα θανατωθούν. Μαθαίνω γεννοβολάνε πολύ. Αν βγουν απ την μέση οι ενήλικες και έμπειροι τότε θα χουμε έναν στρατό ανήλικων χωρίς πλήρη συνείδηση , τον οποίον θα μπορούμε να πλάσουμε κατά πως θέλουμε εμείς
Σχόλια
Δημοσίευση σχολίου